การสื่อสาร คือ หัวใจของภาษา ซึ่งสิ่งนี้มีคนมองข้ามความสำคัญของมันเป็นอย่างมาก
หลายๆคนมองไปที่กฎเกณฑ์ต่างๆที่มากมายจนทำให้การพัฒนาภาษาไม่ดีเท่าที่คาดหวังไว้
อันที่จริงแล้ว การสื่อสารคือ
การทำให้คนที่เราต้องการจะสื่อสาร(ผู้รับสาร) “เข้าใจได้” ว่าสิ่งที่เรา(ผู้ส่งสาร)จะสื่ออะไรให้เรารับรู้
ซึ่งภาษาคือเครื่องมือในการสื่อสารประเภทหนึ่งนั่นเอง
เท่าที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการสื่อสาร
ผู้ส่งสารจำนวนมาก พูดๆๆๆ ในสิ่งที่ตัวเองเข้าใจ โดยไม่คำนึงถึงผู้รับสาร ว่าผู้รับสารสามารถเข้าใจได้ครบถ้วนแล้วหรือไม่
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
หนักสุด คือ ทะเลาะไงครับ! (ฉันบอกไปแล้วนี่ว่า บลาๆๆๆ… ทำไมไม่เข้าใจล่ะ!)
ทางด้านคนรับสารที่ไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
ก็จะไปในสิ่งที่ตัวเองเข้าใจเท่านั้น
ลองถามตัวเองดูว่าเวลาสื่อสารให้ใครๆนั้น(ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตาม)
คุณเป็นคนที่พูดๆๆๆ พูดในสิ่งที่ตัวเองเข้าใจ โดยไม่ได้คำนึงว่าคนที่ฟังคุณรู้เรื่องในสิ่งที่คุณบอกทั้งหมดหรือเปล่า?
ถ้าใช่ แสดงว่า คุณกำลังลืม หัวใจของการสื่อสาร ซึ่งรวมไปถึง หัวใจของภาษา ไปแล้วนั่นเอง
ซึ่งในการบริหารองค์การนั้น การสื่อสาร ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องมีการจัดการที่ดี ไม่งั้น เละ..แน่ๆครับ